Asphalte (2015)

Ελληνικός τίτλος: Άσφαλτος

Δραματική κομεντί του Σαμυέλ Μπενσετρί, με τους Ιζαμπέλ Υπέρ, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, Γκυστάβ Κερβέρν, Τασαντί Μαντί, Ζυλ Μπενσετρί, Μάικλ Πιτ.

Ένας δύστροπος και τσιγκούνης μεσήλικας αρνείται να πληρώσει το μερίδιό του για την επισκευή του ανελκυστήρα της πολυκατοικίας του, υποστηρίζοντας πως δεν τον χρησιμοποιεί καθώς μένει στον 1ο όροφο. Σύντομα όμως ένα ατύχημα τον καθίζει σε αναπηρικό αμαξίδιο, οπότε παίρνει το ασανσέρ στα κρυφά, μόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, με μοναδικό σημείο όπου μπορεί να αγοράσει τρόφιμα τον αυτόματο πωλητή σε μια κοντινή κλινική, όπου γνωρίζεται με μια συμπαθέστατη και καλοσυνάτη νοσοκόμα, στην οποία συστήνεται ως πολυταξιδεμένος φωτογράφος. Εν τω μεταξύ, στην πολυκατοικία του έχει μετακομίσει προσωρινά μια (ξεπεσμένη) ντίβα του σινεμά, που γνωρίζεται με τον πιτσιρικά του απέναντι διαμερίσματος, κατορθώνοντας να ανακτήσει τις δυνάμεις και την αυτοπεποίθησή της μέσα από τη ζωτικότητα, τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια της συμπεριφοράς του. Η μεγαλύτερη έκπληξη πάντως περιμένει την κ. Χαμιντά, μετανάστρια από το Αλγέρι, όταν της χτυπά την πόρτα ένας αμερικανός αστροναύτης που προσεδαφίστηκε από λάθος υπολογισμούς στην ταράτσα της πολυκατοικίας της. 

Με φόντο το παγερό, τσιμεντένιο τοπίο του γαλλικού προαστίου που μοιάζει ξεκομμένο από την πόλη (και από τον κόσμο), η "Άσφαλτος" αποτελεί μια γλυκόπικρη αλλοκοτιά, πλήρη συγκινήσεων και χαριτωμένων στιγμών, με αυτές τις τρεις ιστορίες που παρ' ότι διαδραματίζονται στην ίδια πολυκατοικία, μεταξύ τους δεν μπλέκονται ποτέ, κάνοντας την κάθε μια τους να προσομοιάζει σε αυτόνομη ταινία μικρού μήκους. Με διακριτικό χιούμορ που αγγίζει τα όρια του υπερρεαλισμού χωρίς όμως ποτέ να ξενίζει, τρυφερές στιγμές, καλοδουλεμένες ερμηνείες και μια έμφυτη ανθρωπιά σε απλόχερες δόσεις, η ταινία κυλά απρόσκοπτα, με σωστό επιμερισμό των τριών της ιστοριών, η κάθε μία από τις οποίες αφηγείται μια αναπάντεχη γνωριμία, καθοριστική για τη ζωή των πρωταγωνιστών της. Με προσωπικά αγαπημένο το απόσπασμα του αστροναύτη που αναγκάζεται να παραμείνει στο διαμέρισμα της συμπαθέστατης κυρίας, χωρίς όμως να γνωρίζει ο ένας τη γλώσσα του άλλου και με τη NASA στο τηλέφωνο να πανικοβάλλεται όταν την ακούει να μιλά αραβικά, δεν κρύβω πως απόλαυσα αυτό το σύντομο, αποσπασματικό ταξίδι στο άγνωστο αυτών των έξι ανθρώπων, όμως ακριβώς αυτός ο αποσπασματικός χαρακτήρας της αφήγησης αφήνει θεατή και ταινία μετέωρους, ως προς το πριν και το μετά. Με το συναίσθημα πάντως να υπερτερεί της λογικής, η "Άσφαλτος" παραμένει ένα γοητευτικό κινηματογραφικό περιστατικό που μας συστήνει έστω και για λίγο αυτούς τους αλλόκοτα συμπαθητικούς ανθρώπους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. 

Για περισσότερες κομεντί, κλικ  εδώ.