Fleabag (2 Σαιζόν, 2016-2019)
Τηλεοπτική δραματική κομεντί των Amazon/BBC, δημιουργία της Φοίβη Γουώλερ-Μπριτζ, η οποία και πρωταγωνιστεί μαζί με τους Σίαν Κλίφορντ, Ολίβια Κόλμαν, Τζένυ Ρέινσφορντ, Μπιλ Πάτερσον, Μπρετ Γκέλμαν, Άντριου Σκοτ.
Δύο κύκλοι, έξι ημίωρων επεισοδίων ο κάθε ένας, συνολικά έξι ώρες απόλυτης τηλεοπτικής απόλαυσης και υψηλής τέχνης. Η καθημερινότητα μιας γυναίκας ατίθασης, ειλικρινούς, φοβισμένης, μόνης, δοτικής, ασταμάτητης αλλά και εύθραυστης, καθώς κυλά με ταχύτητα δευτερολέπτου από την κωμωδία στο δράμα, ξετυλίγεται μπροστά στα έκθαμβα μάτια μας προσφέροντας γάργαρο γέλιο και λυτρωτική συγκίνηση. Είναι πραγματικά σπουδαίος ο τρόπος που η δημιουργός της σειράς, η απίστευτου ταλέντου Φοίβη Γουώλερ-Μπριτζ, πλάθει ένα σωστό έργο τέχνης, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο τις συμβάσεις και τις απαιτήσεις του τηλεοπτικού sitcom, πλάθοντας στην ουσία είτε την πιο ευφάνταστη τηλεοπτική σειρά, είτε 12 ταινίες μικρού μήκους είτε δύο τρίωρες ταινίες -δεδομένης τουλάχιστον της χρονικής απόστασης που χωρίζει τις δύο σαιζόν, τόσο της τηλεοπτικής που απέχει κάτι παραπάνω από έναν χρόνο, όσο και της πραγματικής, αφού μεταξύ τους μεσολάβησε μία τριετία. Ποτέ άλλοτε στα πρόσφατα τηλεοπτικά χρονικά δεν ένιωσες τέτοια ανάγκη να διαπεράσεις την οθόνη, να μπεις στο σύμπαν αυτής της γυναίκας και να την κάνεις μια τεράστια αγκαλιά. Ποτέ άλλοτε η συνθήκη του "τέταρτου τοίχου", της οθόνης που μεσολαβεί μεταξύ του θεατή και των ηρώων του έργου, δεν έχει κατεδαφιστεί με τέτοια επιτυχία, ποτέ άλλοτε δεν είχες την αίσθηση πως δεν παρακολουθείς μια σειρά στην τηλεόραση, αλλά έχεις μια φίλη την οποία αγαπάς, δίπλα σου, στο σπίτι σου, να σου αφηγείται τι έχει περάσει.
Το "Fleabag" που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως σακί με ψύλλους και αναφέρεται στα βρώμικα σκυλιά ενώ μεταφορικά μεταφράζεται ως βρωμιάρης (ή "βρωμιάρα" στην περίπτωσή μας), αποτέλεσε μια σειρά ευτυχών συμπτώσεων προτού φτάσει στην οθόνη μας. Η Φοίβη Γουώλερ-Μπριτζ δημιούργησε τη Fleabag, την ηρωίδα που υποδύεται και της οποίας το όνομα δεν ακούμε ποτέ, αρχικά ως στοίχημα όταν ένας φίλος της την προκάλεσε να γράψει ένα δεκάλεπτο σκετσάκι σε μια βραδιά stand-up κωμωδίας. Λίγο αργότερα, το 2013, παρουσιάζει το Fleabag ως θεατρικό μονόλογο στο Πειραματικό Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, όπου και κερδίζει το πρώτο βραβείο, για να μεταφερθεί στη συνέχεια στα θέατρα του Λονδίνου και του Μπρόντγουέυ. Στην τηλεόραση έκανε πρεμιέρα το 2013 με θριαμβευτική υποδοχή, ενώ ο δεύτερος και τελευταίος κύκλος μεταδόθηκε το 2016.
Με τη μητέρα της και την καλύτερή της φίλη να έχουν πεθάνει, με την ψυχαναγκαστικά άριστη επαγγελματία και οικογενειάρχη αδελφή της πάντοτε επικριτική και τον πατέρα της να ετοιμάζεται να παντρευτεί τη νονά της που σιχαίνεται, η Fleabag περνάει τη ζωή της από άντρα σε άντρα, κοροϊδεύοντας τα πάντα -ακόμα και τη δική της ζωή- και χωρίς να παίρνει τίποτα απολύτως στα σοβαρά. Από τη μία ως κακομαθημένη έφηβη και από την άλλη ως ο πιο ανοιχτόκαρδος και ειλικρινής άνθρωπος που γνωρίσατε ποτέ, δεν το βάζει ποτέ κάτω, είτε παίρνοντας τα πάντα στην πλάκα είτε ξεσπώντας σε γοερό κλάμα όταν κοιτάζει κατάφατσα την αλήθεια. Αποκομμένη από το περιβάλλον της που μάλλον δεν την καταλαβαίνει, η Fleabag έχει τουλάχιστον εμάς, τους θεατές, για κολλητούς. Σε εμάς απευθύνεται, σε εμάς εξομολογείται τι σκέφτεται, από εμάς ζητά κατανόηση και αγάπη. Ακούγεται αλλοπρόσαλλο αλλά είναι πραγματικά μαγικές η στιγμές που γυρίζει προς την κάμερα, προς τα εμάς δηλαδή, και σχολιάζει αυτά που συζητά εκείνη τη στιγμή με όποιον μοιράζεται την οθόνη, καθώς παντρεύει εξαιρετικά τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα και την τηλεόραση με το θέατρο, σαν να μην υπάρχει το γυαλί ανάμεσά μας. Αυτό όμως δεν είναι απλά ένα εξυπνακίστικο εύρημα που μπήκε για να μπει, μα στοιχείο ουσιώδες στην κατανόηση των χαρακτήρων και στη ντε φάκτο συναισθηματική εμπλοκή του θεατή, που από παρατηρητής γίνεται φίλος και συνένοχος. Αφήστε δε που το εύρημα αυτό αποκτά ύψιστη σημασία και στη δραματουργία, όπως θα διαπιστώσετε στον δεύτερο κύκλο, όταν ένας από τους βασικούς χαρακτήρες εντοπίζει την κρυφή "επικοινωνία" της Fleabag μαζί μας, ανεβάζοντας τη συγκινησιακή φόρτιση στα ύψη.
Βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς αυτήν την απλόχερη συγκέντρωση ταλέντου. Η Φοίβη Γουώλερ-Μπριτζ δεν είναι απλά μια υπερ-ταλαντούχα συγγραφέας μα και εξαιρετική ηθοποιός, σωστή θύελλα στην οθόνη με ταχύτητες, ρυθμό και εκφραστικά μέσα μοναδικά και αξιοζήλευτα. Βαθύτατα βρετανοί μα και οικουμενικοί είναι όλοι οι ηθοποιοί και οι ρόλοι που υποδύονται, περνώντας από τη Σίαν Κλίφορντ που παίζει τη μόνιμα επικριτική και δυστυχισμένη αδελφή, στη νονά και εικαστικό Ολίβια Κόλμαν για να φτάσουμε στον παπά του Άντριου Σκοτ που δίνει ένα πραγματικό ρεσιτάλ συναισθηματικού σκαμπανεβάσματος που συνοψίζεται με το ανεπανάληπτο "γονάτισε" που ξεστομίζει.
Με σκηνές που προκαλούν ξέφρενο γέλιο μέχρι δακρύων, την ίδια στιγμή που συνειδητοποιείς πως κλαις από συγκίνηση, το Fleabag είναι μια μοναδική τηλεοπτική εμπειρία χωρίς προηγούμενο και κατά σοφή επιλογή της δημιουργού του και χωρίς συνέχεια, που προκαλεί τις αισθήσεις και τα συναισθήματα και που σε αφήνει με την αίσθηση πως γνώρισες την καλύτερη φίλη που πέρασε από τη ζωή σου. Στο μεταξύ, φωτογραφία, μοντάζ και μουσική επένδυση είναι πραγματικά σεμινάρια. 11 υποψηφιότητες για Emmy, εκ των οποίων κέρδισε τα 6.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου