Every Other Holiday (2018)

Εναλλακτικός τίτλος: A Christmas Wish Come True

Χριστουγεννιάτικη οικογενειακή τηλεταινία της MarVista σε σκηνοθεσία Μπλαιρ Χέυζ, με τους Σούιλερ Φισκ, Ντέηβιντ Κλαίυτον Ρότζερς, Ντη Γουάλλας, Γκλεν Μόρσάουερ.

Η Τρέησυ και ο Ρικ, πολύ ερωτευμένοι κάποτε, διαζευγμένοι σήμερα, έχουν πολλά να κουμαντάρουν στη ζωή τους. Από τη μια τα επαγγελματικά τους και οι συνεχείς υποχρεώσεις, από την άλλη οι δύο μικρές τους κόρες, τις οποίες μοιράζονται, βδομάδα τη βδομάδα, γιορτή τη γιορτή. Με τις Ευχαριστίες να έχουν μόλις περάσει και τα δυο κορίτσια να επιστρέφουν σπίτι τους μετά από μια μέρα γιορτής με τον μπαμπά, εκμυστηρεύονται στη μαμά τους την ευχή τους για τα Χριστούγεννα: αυτή τη φορά να τα περάσουν όλοι μαζί, ως οικογένεια, στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού, μαζί με τους θείους και τα ξαδέλφια. Η Τρέησυ το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει είναι να περάσει τα Χριστούγεννα με τη μαμά της, αφού εκείνη δεν χάνει ευκαιρία να την επικρίνει για τις επιλογές της. Ειδικά το ενδεχόμενο να παρευρεθεί και ο τέως άντρας της, που η μαμά της ποτέ δεν χώνεψε, περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Όμως, πώς μπορούν να μην πραγματοποιήσουν τη χριστουγεννιάτικη ευχή δύο μικρών παιδιών;

Πρόκειται σαφέστατα για μία από τις πιο τρυφερές και ρεαλιστικές χριστουγεννιάτικες τηλεταινίες των τελευταίων ετών, με σωστά επιλεγμένο καστ, στρωτό σενάριο και μια ιστορία που βγάζει νόημα και που στο τέλος ζεσταίνει την ψυχούλα του θεατή. Με το (δεύτερο) love story των δύο πρωταγωνιστών να παραμένει στο επίκεντρο της ιστορίας, αλλά χωρίς να είναι και το βασικό θέμα μας, παρακολουθούμε μια σειρά από οικογενειακά περιστατικά και αντιδράσεις που μπορεί να πηγάζουν από πείσμα και εγωισμό αλλά οδηγούν εν τέλει στη λύτρωση και την εξιλέωση. Η σύγκρουση των "πρέπει" και των "θέλω", αλλά και του συναισθήματος έναντι της λογικής σκιαγραφείται δομημένα από ένα καλογραμμένο σενάριο που δεν προβάλλει το σωστό έναντι του λάθους, αλλά που στοιχειοθετεί απόψεις και πλάθει χαρακτήρες και συγκρούσεις. Η υπακοή της στις συμβάσεις του είδους που εξυπηρετεί μπορεί να μην επιτρέπει στην ταινία να κάνει κάποια ουσιαστική υπέρβαση, αλλά αυτό που θέλει να πει το λέει σωστά, με φροντισμένες ερμηνείες, συγκίνηση και ταυτότητα που εξυπηρετούν σκηνοθέτη και ηθοποιούς. Σε πολύ καλό επίπεδο και η παραγωγή που δεν στηρίζει τον γιορτινό χαρακτήρα της σε φρου φρου και στολίδια αλλά στο νόημα της ίδιας της ιστορίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.