Old (2021)

Θρίλερ της Universal σε σκηνοθεσία Μ. Νάιτ Συάμαλαν, με τους Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Βίκι Κριπς, Ρούφους Σιούελ, Άμπυ Λη, Νίκι Αμούκα-Μπερντ, Κεν Λιουνγκ, Άαρον Πιερ, Καθλήν Τσάλφαντ.

Μια συντροφιά από άγνωστους μεταξύ τους παραθεριστές, βρίσκονται σε μια κρυφή παραλία του νησιωτικού θερέτρου όπου περνούν τις διακοπές τους, στην οποία συνειδητοποιούν έντρομοι πως γερνούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Και πολλά σας είπα για την υπόθεση, αφού όσο λιγότερα ξέρετε για την ταινία, τόσο λιγότερο υποψιασμένοι θα πάτε και τόσο περισσότερο θα την απολαύσετε. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης/μάστορας των ανατροπών έχει στήσει μια αλλόκοτη, τρομακτική μα πάνω απ' όλα ενοχλητική ιστορία, την οποία έχει βασίσει στο εικονογραφημένο μυθιστόρημα "Château de sable" (Κάστρο στην άμμο) των ελβετών δημιουργών Φρέντερικ Πέτερς (σκίτσα) και Πιερ Όσκαρ Λεβύ (κείμενο). Από το βιβλίο κρατά περισσότερο την κεντρική ιδέα για να την αποδώσει στην οθόνη με άλλη κατεύθυνση, η οποία καθιστά το φιλμ απρόβλεπτο ακόμα και για όσους έχουν ήδη διαβάσει το graphic novel. Με βασικό του οδηγό την αναπόφευκτη πορεία μας προς τον θάνατο, ο Συάμαλαν εγκλωβίζει τους ήρωες σε ενα ταχύτατο Fast Forward προς το πεπρωμένο σε μια ταινία που θυμίζει δίωρο επεισόδιο της "Ζώνης του Λυκόφωτος" (της παλιάς, της ορθόδοξης), επτυγχάνοντας να σοκάρει, να ενοχλήσει και να προβληματίσει, αποφεύγοντας το υπερβολικό gore (όχι ότι προσωπικά θα με χάλαγε), εμμένοντας πιστός στην υψηλή αισθητική του (και φιλάρεσκος, όπως πάντα), μετατρέποντάς μας σε αυτόπτες μάρτυρες της τραγωδίας. Μεταξύ μας τώρα, κάπου εκεί και καθώς ασχολείτο με όλα αυτά, σαν να μην πρόσεξε λίγο τους διαλόγους που δεν είναι αντιπροσωπευτικοί της κατάστασης που βιώνουν οι άνθρωποι εκεί, αλλά και τις ερμηνείες (ασορτί με τους διαλόγους πάνε) που ακούγονται κάπως ξύλινες (αυτός ο Μπερνάλ βρε παιδί μου, όπως και ο Μπαντέρας, δεν μπορεί στα Αγγλικά, δεν του βγαίνει). Επειδή όμως θα επιμείνω πως η ταινία ολόκληρη μοιάζει να βγήκε από τη Ζώνη του Λυκόφωτος, δεν είναι τόσο εμφανή τα ζόρια που ανέφερα, αφού έτσι κι αλλιώς συμβαίνουν τόσα αλεπάλληλα, συνεχή και απρόβλεπτα γεγονότα στην οθόνη που δεν σε αφήουν λεπτό ήσυχο για να ασχοληθείς με λεπτομέρειες. Το δε φινάλε, δεδομένων των συνθηκών, θα συζητηθεί πολύ (και δεν νομίζω να είναι τυχαίο). Εξαιρετική η φωτογραφία και τα εφφέ. Εν κατακλείδι, θα πεθάνουμε όλοι.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ και το μυστήριο, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.