Η ζαβολιάρα (1960) (Α/Μ)

Αισθηματικό δράμα της Adams Films σε σκηνοθεσία Μάριου Αδάμη, με τους Αλίκη Βουγιουκλάκη, Γιώργο Φούντα, Στέλιο Βόκοβιτς, Λιάνα Μιχαήλ, Τζαβαλά Καρούσο, Παντελή Ζερβό, Χριστόφορο Νέζερ.

Η Λενιώ, η κόρη του καπετάν Κωνσταντή που όλοι σέβονται στο νησί, είναι ερωτευμένη με έναν φτωχό ψαρά, τον Λάμπρο, που είναι στη δούλεψη του πατέρα της. Αυτό όμως προκαλεί τον θυμό ενός άλλου ψαρά, του Παντελή, ο οποίος θέλει να τη ζητήσει από τον πατέρα της, από πείσμα περισσότερο και γιατί είναι η πιο όμορφη από όλες. Όσο όμως εκείνη δεν δέχεται, ο Παντελής θέλει να βγάλει από τη μέση τον Λάμπρο, με αποτελέσματα όμως ολέθρια και εντελώς αντίθετα από αυτά που ήθελε να πετύχει.

Πόσα πράγματα μπορούν να γίνουν λάθος σε μια ταινία; Στην περίπτωσή μας τα περισσότερα, αρχής γενομένης από τον τίτλο. "Ζαβολιάρα" ακούς, βλέπεις και τη διαφήμιση της εποχής που μας υπόσχεται πως θα δούμε την Αλίκη Βουγιουκλάκη πιο μπριόζα από κάθε άλλη φορά και περιμένεις κωμωδία. Αντ΄ αυτού, έρχεται το δράμα και σε πλακώνει, με απόπειρες δολοφονίας, τραυματισμούς, σχεδόν θανάσιμες φουρτούνες, δυναμίτες και κυνηγητά στα βράχια. Βουκολικού ύφους αλλά σε νησιώτικο περιτύλιγμα το φιλμ έχει μεγάλες βλέψεις αλλά φτωχή παραγωγή και το αποτέλεσμα που βγαίνει δεν είναι το επιθυμητό, μολονότι η ιστορία έχει κάμποση ίντριγκα και ορισμένες σκηνές του είναι βαθύτατα συγκινητικές. Όμως τα ζόρια συνεχίζονται αφού Φούντα και Βουγκιουκλάκη βλέπεις αλλά Φούντα και Βουγιουκλάκη δεν ακούς. Μεγάλοι καβγάδες και διαφωνίες διαβάζω πως συνέβησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, με την υπόθεση να φτάνει μέχρι τα δικαστήρια. Με αυτά και με εκείνα, η Αλίκη (και πιθανώς για τους ίδιους λόγους και ο Φούντας) δεν πήγαν ποτέ στο στούντιο για την ηχογράφηση των διαλόγων (η ταινία δεν είχε, φυσικά, σύγχρονο ήχο) με αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθούν οι φωνές άλλων ηθοποιών, με το τελικό αποτέλεσμα να φαντάζει διπλά ψεύτικο. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά αυτή είναι η μία και μοναδική ταινία που γύρισε η Adams Films του Μάριου Αδάμη, τον οποίο ως σεναριογράφο και σκηνοθέτη τον συναντούμε άλλη μία φορά το 1964, στην ταινία "Ό,τι θέλει ο λαός".

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Το αρχείο των ελληνικών ταινιών του Cinemano (μέχρι και τη δεκαετία του '70) βρίσκεται εδώ. Τις πιο ανεξάρτητες και όσες γυρίστηκαν από τα χρόνια του '80 και μετά, θα τις βρείτε εδώ.