Tystnaden (1963) (Α/Μ)




Ελληνικός τίτλος: Η σιωπή

Δραματική ταινία της Svensk Filmindustri σε σκηνοθεσία Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, με τους Ίνγκριντ Τούλιν, Γκούνελ Λίντμπλομ, Γιόργκεν Λίντστρομ, Χάκαν Γιάνμπεργκ, Μπίτγκερ Μάλμστερν.

Ο Γιόχαν, ένα δεκάχρονο αγόρι επιστρέφει σιδηροδρομικώς στο σπίτι του, μαζί με τη μαμά του την Άννα και την αδελφή της την Έστερ, ύστερα από κάποιο ταξίδι που έκαναν μαζί. Σε ένα κουπέ που μοιάζει να βράζει από τη ζέστη, η Έστερ, άρρωστη καθώς είναι, υποφέρει οπότε αποφασίζουν να διακόψουν το ταξίδι και να περάσουν λίγες μέρες σε ένα ξενοδοχείο μέχρι να νιώσει καλύτερα. Μόνο που αυτό το διάλειμμα στην πόλη του Τίμοκα, αντί να βοηθήσει την κατάσταση, μάλλον επιδεινώνει την ήδη τεταμένη σχέση των δύο αδελφών, την οποία ο μικρός Γιόχαν παρακολουθεί σαν μια παράσταση μέσα στους αχανείς διαδρόμους του κάποτε πολυτελούς ξενοδοχείου αυτής της χώρας στους δρόμους της οποίας τα τανκς μοιάζουν έτοιμα για πόλεμο.

Ατμοσφαιρική, αποπνικτική, μετέωρη και κατά έναν περίεργο τρόπο "Φελινική" στα σημεία της, η "Σιωπή" είναι ένα ταξίδι στη σάρκα και στη λογική, στον πόθο και στο συναίσθημα, στην αγάπη και στη ζήλεια, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο των μεγάλων. Αποκομμένοι από τους πάντες, σε έναν τόπο όπου κανείς δεν μιλά τη γλώσσα του άλλου, αυτοί οι τρεις άνθρωποι που μοιράζονται το ίδιο αίμα, ξεστρατίζουν σε άγνωστα μονοπάτια, με την Άννα να αποζητά σαρκικές απολαύσεις και την Έστερ να εξερευνά τον δρόμο προς τον θάνατο, σε ένα χρονικό από τη μια καρμικό και προδιαγεγραμμένο, και από την άλλη σαν να το επέλεξαν μόνο και μόνο για να πληγώσουν η μία την άλλη. Ποτέ δεν μαθαίνουμε τον λόγο αυτής της έχθρας μεταξύ τους, ουδέποτε γνωρίζουμε ούτε το πριν ούτε το μετά, εγκλωβισμένοι καθώς είμαστε σε αυτό το προσωρινό τώρα, αυτού του ξεφτισμένου ξενοδοχείου, αυτής της ξεφτισμένης χώρας, που στο θέατρό της φιλοξενεί παντομίμα ενός θιάσου νάνων από την Ισπανία και τα ραδιόφωνά της παίζουν Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Περισσότερο προσωπική από όσο χρειάζεται ώστε να γίνει ουσιαστικό κτήμα και του θεατή, η "Σιωπή" κατορθώνει μολαταύτα να σε παρασύρει στο ονειρικό της σύμπαν, χάρη ακριβώς στις σιωπές της και στην εξαιρετική φωτογραφία του Σβεν Νύκβιστ που μεταμορφώνει το ξενοδοχείο σε ένα αλλόκοσμο καθαρτήριο συνειδήσεων.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)