A Shot in the Dark (1964)

Ελληνικός τίτλος: Λαγωνικό 24 καρατίων

Αστυνομική κωμωδία της United Artists σε σκηνοθεσία Μπλέηκ Έντουαρντς, με τους Πήτερ Σέλλερς, Έλκε Σόμμερ, Χέρμπερτ Λομ, Τζωρτζ Σάντερς, Αντρέ Μαράν, Μπερτ Κουκ, Γκράχαμ Σταρκ.

Όταν ο ισπανός σωφέρ του μεγαλόσχημου και με πολιτικές διασυνδέσεις επιχειρηματία Μπενζαμέν Μπαλόν βρίσκεται νεκρός, την υπόθεση αναλαμβάνει κατά λάθος ο επιθεωρητής Ζακ Κλουζώ, γεγονός που οδηγεί τον αστυνομικό διευθυντή Ντρέυφους στην τρέλα -κυριολεκτικά. Στο μεταξύ, μολονότι δίπλα στο πτώμα με το όπλο να αχνίζει στο χέρι της, βρισκόταν η καμαριέρα της οικίας, Μαρία Γκαμπρέλι, ο Κλουζώ είναι πεπεισμένος για την αθωότητά της. Την ίδια στιγμή, οι φόνοι συνεχίζονται.

Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, η ταινία αυτή είναι η δεύτερη στη σειρά του "Ροζ Πάνθηρα", μολονότι αρχικά ούτε ως τέτοια είχε ξεκινήσει ούτε στο μυαλό των παραγωγών υπήρχε τότε αυτό που εμείς γνωρίζουμε ως franchise του Ροζ Πάνθηρα. Ας πιάσουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά τους. Κατ' αρχάς υπήρχε το θεατρικό "L' idiote" (H ηλίθια) του γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ Ασάρ, γραμμένο το 1960. Αφού ανέβηκε με επιτυχία στo Παρίσι, στο θέατρο Antoine με την Αννί Ζιραρντό και τον Ζαν-Πιερ Κασέλ, διασκευάζεται στα Αγγλικά και με τον τίτλο "Α shot in the dark" ανεβαίνει στο Μπρόντγουέυ έναν χρόνο αργότερα, με ένα εξ ίσου αστεράτο καστ (Τζούλι Χάρις, Γουίλλιαμ Σάτνερ και Γουώλτερ Ματάου, ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε με Τόνυ). Κάπου εκεί συμβαίνουν παράλληλα τα εξής: στον Πήτερ Σέλλερς είχε προταθεί να πρωταγωνιστήσει στην κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού, προτού καν γυριστεί ο "Ροζ Πάνθηρ". Αντίστοιχα, είχε ζητηθεί από τον Μπλέηκ Έντουαρντς να σκηνοθετήσει την ταινία. Αμφότεροι είχαν αρνηθεί, καθώς δεν τους ικανοποιούσε το σενάριο. Στο μεταξύ, μετά την κυκλοφορία του "Ροζ Πάνθηρα", ήταν εμφανές ότι ουσιαστικός πρωταγωνιστής είχε αναδειχθεί εκ των πραγμάτων ο επιθεωρητής Κλουζώ, κι ας μην ήταν αυτός ο κεντρικός ήρωας. Οπότε, καθώς οι πιέσεις συνεχίζονταν προς τον Έντουαρντς για τη σκηνοθεσία, δέχθηκε τελικά υπό τον όρο να ξαναγράψει το σενάριο και να τοποθετήσει τον Κλουζώ στον ρόλο του πρωταγωνιστή, αντικαθιστώντας τον βασικό χαρακτήρα του ανακριτή που πρωταγωνιστούσε στο θεατρικό.

Έχοντας ήδη τη "γνώση" του Κλουζώ από την προηγούμενη ταινία, εδώ σκηνοθέτης και ηθοποιός προσδίδουν στον ήρωα όλα τα βασικά χαρακτηριστικά καθώς και τους β' ρόλους που θα τον συντρόφευαν και σε αυτές που θα ακολουθούσαν, ακόμα κι αν τότε ούτε που τους περνούσε από μυαλό πως θα γύριζαν ακόμα τόσες ταινίες. Η επιτομή του σκεπτόμενου slapstick, πάντα με την εξαιρετική αισθητική του Μπλέηκ Έντουαρντς και τις μελωδίες του Χένρυ Μαντσίνι, το "Λαγωνικό 24 καρατίων" εξακολουθεί να προκαλεί, πέραν του γάργαρου γέλιου, τον θαυμασμό για τα επιτεύγματα στην κινηματογράφηση, το μοντάζ και τις ερμηνείες, οι οποίες παραμένουν πάντα προσηλωμένες στον ρόλο, τον χαρακτήρα και τον ρεαλισμό εν μέσω του απόλυτου χάους.

Η ταινία ήταν υποψήφια για BAFTA έγχρωμων κουστουμιών.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κωμωδίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.