Marseille (2 Σαιζόν, 2016-2018)

Ελληνικός τίτλος: Μασσαλία

Δραματική, πολιτική σειρά του Netflix, δημιουργία του Νταν Φρανκ, με τους Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Μπενουά Μαζιμέλ, Ζεραλντίν Παϊλάς, Νάντια Φαρές, Στεφάν Καγιάρ, Γκιγιώμ Αρνώ, Νατασά Ρενιέ.

Μετά από 20 συνεχή έτη στη δημαρχεία της Μασσαλίας, ο Ρομπέρ Ταρό αποφασίζει να αποσυρθεί και να δώσει το χρίσμα στο δεξί του χέρι, Λουκά Μπαρές. Η στάση του Μπαρές σε μια πολύ σημαντική ψηφοφορία όμως ανοίγει πόλεμο με τον Ταρό που πλέον δεν προτίθεται να αποσυρθεί. Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν είναι γεμάτα προδοσία, σκάνδαλα και αποκαλύψεις που θα αναταράξουν τον κόσμο και των δύο υποψηφίων, την ίδια στιγμή που η Μαφία της πόλης χειραγωγεί τις εξελίξεις προς ίδιο συμφέρον.

Η πρώτη γαλλόφωνη τηλεοπτική παραγωγή του Netflix φέρνει στη μικρή οθόνη τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ σε έναν ρόλο που ομολογουμένως τού πηγαίνει γάντι. Αποφασιστικός, σκληρός και πολλές φορές απειλητικός μόνο με την παρουσία του, ο Ρομπέρ Ταρό του Ντεπαρντιέ είναι ο Δήμαρχος που θα κάνει τα πάντα, χωρίς διστάσει ούτε στιγμή, για το καλό της πόλης του -τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Έχοντας θυσιάσει μέσα στα χρόνια τη σχέση του με την οικογένειά του αλλά και την υγεία του, ο Ταρό είναι αφοσιωμένος στη Μασσαλία, με οποιοδήποτε ηθικό ή άλλο κόστος. Στο αντίποδα, ο Μπενουά Μαζιμέλ αλωνίζει με αποφασιστικότητα την οθόνη ως το αντίπαλο δέος, ο μέχρι τώρα έμπιστος και πλέον εχθρός του Δημάρχου που κινείται με άξονα την εκδίκηση, επίσης χωρίς να λογαριάζει το όποιο κόστος. 

Μόνο που, μολονότι τα συστατικά δείχνουν όλα ένα κι ένα, η συνταγή κάπου χωλαίνει. Τα γεγονότα συμβαίνουν με τέτοια καταιγιστική ταχύτητα μέσα στα 8 επεισόδια της πρώτης σαιζόν που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να τα χωνέψεις, άρα σου φαίνονται πολλές φορές υπερβολικά και όχι απόλυτα πιστευτά. Την ίδια στιγμή, η παράλληλη ιστορία της κόρης του Δημάρχου και δημοσιογράφου σε μεγάλη εφημερίδα αναλώνεται αδικαιολόγητα -ως προς την έκβαση των γεγονότων- στα προσωπικά της, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος από τα ουσιώδη. Στα επί μέρους θετικά σημεία της σειράς, συναντάμε την εξαιρετική φωτογραφία της που αποτυπώνει την πόλη με τέτοιον τρόπο που να μοιάζει με ένα ζωντανό τέρας που απλώνεται στη Γη και τα μουσικά θέματα του Αλεξάντρ Ντεσπλά, με αυτά τα έθνικ κρεσέντα που πλάθουν μια αλλόκοτη ατμόσφαιρα. 

Με την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία καταπιάνεται ο δεύτερος και τελευταίος κύκλος της σειράς, φέρνοντας στο προσκήνιο και τη Νατασά Ρενιέ που υποδύεται το ανερχόμενο αστέρι του Γαλλικού Κόμματος, τη Ζαν Κοστ. Χωρίς να αποφεύγει τις ευκολίες στην επίλυση του δράματος και με κάποιες παράλληλες ιστορίες που αν και ενδιαφέρουσες, στην ουσία φλυαρούν χωρίς να συντελούν στην εξέλιξη της βασικής ιστορίας, και η νέα σαιζόν κινήθηκε στα ίδια γνώριμα νερά, έχοντας πάντα αρωγούς την εξαιρετική καλλιτεχνική διεύθυνση και πάνω από όλα το στιβαρό καστ των πρωταγωνιστών της. Αναγνωρίζεις πάντως στη "Μασσαλία" την τόλμη της να θίξει -έστω και επιφανειακά- σημαντικά τρέχοντα ζητήματα που ταλανίζουν την Ευρώπη στο σύνολό της, την ίδια στιγμή που ασκεί την όποια κριτική μπορεί στο σαθρό πολιτικό σύστημα και στην εξάρτησή του από το μαύρο χρήμα. Η τελευταία σκηνή του τελευταίου επεισοδίου αφήνει ένα παραθυράκι ανοιχτό για μία ακόμα σαιζόν, όμως η σειρά ολοκληρώθηκε οριστικά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.