Νόμος 4000 (1962) (Α/Μ)



Δραματική ταινία της Finos, σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με τους Ζωή Λάσκαρη, Βαγγέλη Βουλγαρίδη, Ελένη Ζαφειρίου, Βασίλη Διαμαντόπουλο, Κώστα Βουτσά, Λαυρέντη Διανέλλο, Καίτη Γώγου, Χλόη Λιάσκου, Αλέκο Τζανετάκο.

Από τη μία πλευρά η Λένα. Καλή κοπέλα, μικρή σε ηλικία, κόρη καθηγητή Αρχαίων Ελληνικών, που ζει και διασκεδάζει φρόνιμα με την παρέα της, υπό το αυστηρό βλέμμα του πατέρα της. Από την άλλη ο Γιώργος, ο αγαπημένος της Λένας, παιδί διαλυμένης οικογένειας, που μένει μακριά από μπελάδες. Κι ανάμεσά τους, φίλοι, ερωμένες, πάρτυ, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και η απόπειρα κάποιων συμμαθητών τους να κλέψουν τα γραπτά τους από το σπίτι του καθηγητή ώστε να μην κοπούν στις εξετάσεις.

Είχε προηγηθεί ο "Κατήφορος" την προηγούμενη χρονιά, μια από τις πλέον τολμηρές για την εποχή τους παραγωγή της Finos που είχε σημειώσει μεγάλο σούσουρο αλλά και ουρές στα ταμεία των κινηματογράφων. Ήταν η εποχή που ο Γιάννης Δαλιανίδης, υπό την αιγίδα της σπουδαίας εταιρείας και του ίδιου του Φίνου (γιατί, αργότερα, όταν έμεινε μόνος του, γύριζε αυτά που γύριζε), έμελλε να αφήσει το στίγμα του στο ελληνικό σινεμά, σημαδεύοντας για πάντα το μιούζικαλ αλλά και τις δραματικές, νεανικές ταινίες, όπως τούτη εδώ. Κανείς άλλος σεναριογράφος/σκηνοθέτης δεν το έκανε καλύτερα και καμία άλλη εταιρεία δεν επένδυσε τόσο ουσιαστικά σε τέτοιες παραγωγές, κι αφήστε τους κομπλεξικούς να λένε. Η συγκεκριμένη ταινία δε πηγάζει μέσα από την ίδια την ελληνική πραγματικότητα, καθώς ο τίτλος και το θέμα της προκύπτουν από τον Νόμο 4000 περί τεντυμποϋσμού που είχε συγκλονίσει την κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως η σκηνή του κουρέματος με την ψιλή των συλληφθέντων και η διαπόμπευσή τους -κυριολεκτικά- έχουν μια απίστευτη δύναμη ακόμα και σήμερα. Ο Δαλιανίδης περιγράφει κινηματογραφικά την αστική πραγματικότητα της Ελλάδας εκείνη την εποχή και το πράττει με ένα δομημένο σενάριο που μάλιστα παίρνει τις απαραίτητες κωμικές ανάσες από το δράμα, με φροντισμένες ερμηνείες αλλά και έναν υπέροχο β' ρόλο, αυτόν της Κατερίνας Χέλμη. Άξια αναφοράς η φωτογραφία του Νίκου Δημόπουλου που θυμίζει Χόλυγουντ.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Το αρχείο των ελληνικών ταινιών του Cinemano (μέχρι και τη δεκαετία του '70) βρίσκεται εδώ. Τις πιο ανεξάρτητες και όσες γυρίστηκαν από τα χρόνια του '80 και μετά, θα τις βρείτε εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)