Φαντασία (2022)

Δραματική μίνι σειρά της Pan Entertainment σε σκηνοθεσία Αλέξη Καρδαρά, με τους Ρένα Μόρφη, Στέλιο Μάινα, Γιάννη Στάνκογλου.

Η Φωτεινή, μια νεαρή τραγουδίστρια που μεγάλωσε στα σκυλάδικα της επαρχίας, βρίσκεται μπροστά στη μεγάλη της ευκαιρία το 1993, όταν ένας διάσημος λαϊκός συνθέτης την κατεβάζει στην Αθήνα για να δουλέψει στις "Χάντρες" το διάσημο στέκι του. Με τον καιρό, η καριέρα της Φωτεινής αρχίζει να ξεχωρίζει όλο και περισσότερο, έως ότου η γνωριμία της με τον μπουζουκο-ποπ σταρ Νίκο Κόκκινο ναρκοθετεί τις ζωές και των τριών.

Η ταινία του 2019 ξαναμοντάρεται και παρουσιάζεται υπό μορφή μίνι σειράς σε μια εκτενέστερη εκδοχή τριών ωριαίων επεισοδίων, η οποία όμως δεν κατορθώνει να διορθώσει τις αρχικές παθογένειες. Φροντισμένη παραγωγή και με τις καλύτερες των προθέσεων, η "Φαντασία" εμφανώς επιθυμεί να αποτίσει φόρο τιμής στα λαϊκά μπουζουκομελό του ελληνικού σινεμά, σε μια λαμπερή συσκευασία των '90s, όμως πέφτει και αυτή στην ίδια παγίδα των ταινιών που την ενέπνευσαν. Η ιστορία της φτωχής κοπέλας που γίνεται αστέρι στα χέρια του μέντορα και εραστή της έως ότου παθιάζεται με έναν γοητευτικό και λαμπερό τραγουδιστή πυροδοτώντας τις δραματικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν, σαφώς και θέτει τις βάσεις μιας εξαιρετικής ίντριγκας, όμως χρειάζεται και σενάριο. Κι αν στα χρόνια του '60, οι αντίστοιχες ταινίες πνίγονταν στο τραγούδι και στο δάκρυ, εδώ ναι μεν έχουμε τα τραγούδια (στα οποία ο Μίνως Μάτσας έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε ύφος, ήχο και στυλ), όμως η απουσία συναισθήματος είναι τέτοια που εν τέλει αποστασιοποιεί ρόλους και θεατές, με αποκορύφωμα την τραγική αποκάλυψη του φινάλε, η οποία αντιμετωπίζεται με τέτοια στωικότητα που ισοπεδώνει τα πάντα. 

Και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί τα συστατικά υπάρχουν και μάλιστα είναι όλα τους πολύ καλής ποιότητας. Η Ρένα Μόρφη, ως ηθοποιός, εκμεταλλεύεται την ερμηνευτική εμπειρία της στο τραγούδι για να αποδώσει μια συμπαγή Φωτεινή, ο Γιάννης Στάνκογλου πείθει ως σταρ της πίστας, η αναπαράσταση των κέντρων διασκέδασης της εποχής και οι ιστορικές αναφορές έχουν τη φροντίδα που απαιτείται, αλλά τα πάντα τρέχουν τόσο γρήγορα και με τέτοια απάθεια που δεν προλαβαίνεις να τα νιώσεις. Οπότε, η όποια συναισθηματική έξαρση πέφτει όλη στις πλάτες του εξαιρετικού Στέλιου Μάινα, ο οποίος αποδίδει στην εντέλεια τον ρόλο του λαϊκού συνθέτη που βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει. Θα έλεγε κανείς ότι ο διπλασιασμός της διάρκειας από τα 90' λεπτά της ταινίας στις σχεδόν 3 ώρες της σειράς θα έδινε τον απαιτούμενο χρόνο στην ιστορία και στους ήρωες να ανασάνουν, όμως αυτό θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί σεναριακά από την αρχή.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.