Isabelle (2018)
Ελληνικός τίτλος: Isabelle -Η τελευταία της επιθυμία
Ταινία τρόμου σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Χέυντον, με τους Αμάντα Κρου, Άνταμ Μπρόντυ, Ζόε Μπέλκιν, Σίλα ΜακΚάρθυ.
Ο νεαρός δικηγόρος Ματ ΜακΚέην και η ετοιμόγεννη σύζυγός του μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι, ανυπόμονοι για την έλευση του γιου τους. Όμως, λίγες ημέρες μόλις αργότερα, μια ξαφνική αδιαθεσία της Λαρίσα την οδηγεί στο νοσοκομείο όπου διαγιγνώσκεται με εκλαμψία. Νεκρή για ένα περίπου λεπτό, η νεαρή γυναίκα επανέρχεται στη ζωή, αλλά με ένα μεγάλο τίμημα: το παιδί τους γεννιέται νεκρό. Η επιστροφή στο σπίτι είνα πλημμυρισμένη από θλίψη και πόνο, την ίδια στιγμή που αρχίζουν να συμβαίνουν κάποια ανησυχητικά περιστατικά. Η Λαρίσα ακούει το κλάμα του γιου της, τον οποίο κάποιες φορές βλέπει στην κούνια του, ενώ έχει διαρκώς την αίσθηση πως η παράλυτη κόρη της γειτόνισσάς τους την παρακολουθεί επίμονα από το παράθυρό της.
Χεροκάμωτο σχεδόν, ανεξάρτητο ταινιάκι τρόμου που μοιάζει στην αρχή να υπακούει στους κανόνες του είδους, τους οποίους όχι μόνο σέβεται αλλά και τους εκτελεί κατά γράμμα. Νεαρό ζευγάρι που περιμένει παιδί, ένα νέο σπίτι, ανατριχιαστικοί και παράξενοι γείτονες, ο θάνατος ενός βρέφους. Όλα συντελούν σε έναν καλοδομημένο συνδυασμό τρόμου και διαχείρισης της απώλειας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενδιαφέροντα μονοπάτια μεταξύ της παράνοιας και της ύπαρξης μιας κάποιας δαιμονικής παρουσίας, Και κάπως έτσι το πηγαίνει στην αρχή και μάλιστα επιτυχημένα. Γρήγορα όμως η ταινία μοιάζει να βιάζεται να μας τρομάξει, οπότε ο αδιόρατος τρόμος αποκτά οντότητα αλλά όχι και τόσο επιτυχημένα, ενώ συμβαίνουν και κάποιες βεβιασμένες υπερβολές -ο σύζυγός της όσο γρήγορα (και όχι δικαιολογημένα) πείθεται πως η γυναίκα του είναι δαιμονισμένη, στην επόμενη ακριβώς σκηνή αλλάζει γνώμη. Ωραία γενικώς η ιδέα, όμως κάπως γρήγορα εκτελεσμένη, με χαρακτήρες ανεκμετάλλευτους, κάποιες αχρείαστες γραφικότητες και ένα φινάλε που τα ισοπεδώνει όλα. Αν είχε τελειώσει τρία λεπτά νωρίτερα, τότε θα ήταν και πολύ καλύτερη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου