Look away (2018)

Ελληνικός τίτλος: Πίσω από τον καθρέπτη

Θρίλερ της Voltage σε σκηνοθεσία Ασσάφ Μπέρνστάιν, με τους Ίντια Έισλυ, Τζέησον Άιζακς, Μίρα Σορβίνο, Πηνέλοπε Μίτσελ, Χάρισον Γκίλμπερτσον.

Η 18χρονη Μαρία, παρά την εντυπωσιακή της εμφάνιση και την άνετη ζωή που της προσφέρει η οικογένειά της, είναι εξαιρετικά ανασφαλής και μοναχική. Με εξαίρεση τη φίλη της τη Λίλυ, η Μαρία δεν έχει άλλες παρέες ούτε είναι δημοφιλής. Η κατάσταση δεν περνά απαρατήρητη από τους γονείς της, που όμως την αντιμετωπίζουν από τα δύο αντίθετα άκρα, με αποτέλεσμα να μην βοηθούν καθόλου ουσιαστικά. Από τη μία η μητέρα της προσπαθεί διαρκώς να την εμψυχώνει και να της αναδεικνύει τις αρετές της και από την άλλη ο πατέρας της που τη λούζει με επικριτική αγάπη και συνάμα με απαξιωτικό βλέμμα. Με τους συμμαθητές της να την κοροϊδεύουν με την πρώτη ευκαιρία και την ίδια να είναι κρυφά ερωτευμένη με το αγόρι της κολλητής της, κάποια στιγμή η Μαρία διαπιστώνει πως το είδωλό της στον καθρέφτη αποκτά δική του οντότητα. Η ολόιδια -προφανώς- κοπέλα που αντικρύζει τής συστήνεται ως Άιραμ (αντίστροφα το Μαρία) και της ζητά να της επιτρέψει να πάρει εκείνη τον έλεγχο ώστε να της προσφέρει όλα όσα αξίζουν.

Και να λοιπόν πώς μια μικρή ταινία μπορεί να πει ενδιαφέροντα πράγματα μέσα από μια απλή -φαινομενικά- ιστορία που όμως αφήνει πολλά ενδεχόμενα ανοικτά. Κάπου ανάμεσα στο μεταφυσικό και στην παράνοια, η Μαρία και η "δίδυμή" της η Άιραμ αφηγούνται μια προσεγμένη ιστορία ενηλικίωσης, αποδοχής και κατάθλιψης αλλά και της ατέρμονης μάχης που όλοι μας δίνουμε με τον πραγματικό μας εαυτό. Χωρίς να καταφεύγει ποτέ σε ακρότητες και υπερβολές αλλά ούτε και σε εύκολες τρομάρες, η ταινία χτίζει σταδιακά τη σκοτεινιά της με ένα σενάριο που σε οδηγεί υποσυνείδητα να νοιαστείς για τα γεγονότα και τους ανθρώπους. Με μια πολύ εντυπωσιακή πρωταγωνίστρια, όμορφη, μυστηριώδη και σωστά διαλεγμένη για τον ρόλο, η αγωνία κορυφώνεται απλά από την όψη και το βλέμμα της, χωρίς να υπάρχει ποτέ ουσιαστική ανάγκη για εντυπωσιακά και υπερφίαλα εφφέ ή βιντεοκλιπίστικης αισθητικής φωτογραφία. Χαμηλών τόνων και ρεαλιστικό, το χάνει λιγάκι στη σκιαγράφηση των γονιών που τους παρουσιάζει εντελώς προσχηματικά, πιο πολύ ως συμβολικές περσόνες παρά ως πραγματικούς χαρακτήρες, ενώ αντίθετα χειρίζεται με απόλυτο ρεαλισμό τους νεαρότερους σε ηλικία ήρωες. Σκοτεινό και απαισιόδοξο, το φιλμ μένει πιστό στο ύφος και την ιστορία του μέχρι το στενάχωρο φινάλε που ορθότατα αφήνει την κάθε ερμηνεία πιθανή.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ και το μυστήριο, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.