Let's scare Jessica to death (1971)

 

Ελληνικός τίτλος: Η Τζέσικα θα πεθάνει από τρόμο

Ταινία τρόμου σε σκηνοθεσία Τζων Χάνκοκ, με τους Ζόρα Λάμπερτ, Μπάρτον Χέυμαν, Κέβιν Ο' Κόννορ, Μαρικλαίρ Κοστέλλο.

Λίγο καιρό αφότου η Τζέσικα ολοκλήρωσε την παραμονή της σε ψυχιατρικό ίδρυμα, ταξιδεύει με τον σύζυγό της τον Ντάνκαν και τον καλό τους φίλο τον Γούντυ, σε μια παλιά εξοχική κατοικία σε ένα νησί έξω από η Νέα Υόρκη, η οποία θα γίνει το νέο τους σπιτικό. Το εύθραυστο μυαλό της Τζέσικα χρειάζεται ηρεμία, οπότε ο Ντάνκαν αποφάσισε να παρατήσει τη δουλειά του στην πόλη και να εγκατασταθούν εκεί όπου η αρμονία του τοπίου και η γαλήνη της φύσης θα τη βοηθήσουν να προσαρμοστεί ξανά στην καθημερινότητά της. Μόλις φτάνουν στο σπίτι βρίσκουν την Έμιλυ, μια νεαρή κοπέλα που είχε εγκατασταθεί εκεί θεωρώντας το σπίτι ακατοίκητο. Μολονότι ετοιμάζεται να φύγει, τελικά η Τζέσικα της προτείνει να περάσει το βράδυ εκεί, ενώ την επόμενη ημέρα τής ανακοινώνουν από κοινού πως μπορεί να μείνει μαζί τους όσον καιρό θέλει. Παρ' ότι ο Γούντυ δείχνει έκδηλα τη συμπάθειά του προς την Έμιλυ, εκείνη δείχνει να κρατά αποστάσεις αν και κάποιες φορές γίνεται περισσότερο φιλική με τον Ντάνκαν. Στο μεταξύ, η Τζέσικα ζει μεμονωμένες στιγμές κατά τις οποίες το μυαλό της τής παίζει και πάλι παράξενα παιχνίδια, θεωρώντας πως βλέπει μια παρουσία δίπλα της, είτε μέσα στη λίμνη.

Σχετικά άγνωστο αλλά με ισχυρό cult following "χίπικο" θρίλερ, με έντονες τις επιρροές από τα '70s τόσο σε ύφος όσο και σε διάθεση. Η επιστροφή στη φύση, οι σχετικά φιλελεύθερες σχέσεις και απόψεις, η έννοια ενός κοινόβιου καθώς και αυτή η ανεμελιά της ζωής είναι ιδέες κυρίαρχες στην ιστορία αυτών των τεσσάρων ανθρώπων που συνυπάρχουν αρμονικά στις όχθες αυτής της γραφικής λίμνης στη μέση του πουθενά. Την ίδια στιγμή όμως καραδοκεί ο εφιάλτης, καθώς τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται, εκτός εάν τελικά είναι το μυαλό της Τζέσικα που παίζει αυτά τα παιχνίδια. Με την παρουσία ενός αόρατου κακού να είναι έκδηλη -αν και αόρατη- η ανεξάρτητη αυτή ταινία κατορθώνει να αφήσει το στίγμα της, παρά τις εμφανείς αδυναμίες της. Ερμηνείες, φωτογραφία και ηχοληψία καταδεικνύουν τον ελάχιστο προϋπολογισμό της παραγωγής, χωρίς ποτέ όμως το σύνολο να φαντάζει φτηνό. Καθώς σκηνοθεσία και σενάριο αποφασίζουν σοφά να μην υπερβούν τις δυνατότητές τους και να εκτεθούν, αυτή η αφαιρετική κινηματογράφηση ενισχύει τον τρόμο που προκαλεί αυτή η άγνωστη απειλή, με αποτέλεσμα μια σχεδόν ποιητική ατμόσφαιρα, μακριά από μακάβριες ή βίαιες σκηνές, που τελικά λειτουργεί προς όφελος της ταινίας.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.