Días de Navidad (2019)

Ελληνικός τίτλος: Τρεις μέρες Χριστουγέννων

Δραματική μίνι σειρά του Netflix, δημιουργία του Πάου Φρέιξας, με τους Βικτόρια Αμπρίλ, Έλενα Ανάγια, Νερέα Μπάρος, Βερόνικα Ετσέγκουι, Βερόνικα Φορκέ, Τσάρο Λοπέζ, Άντζελα Μολίνα, Άννα Μολινέρ.

Τρία Χριστούγεννα. Τρεις χρονικές περίοδοι. Τρεις (ή μάλλον τέσσερις) αδελφές. Τρεις μέρες καθοριστικές στη ζωή τους αλλά και στις ζωές των ανθρώπων που τους περιβάλλουν. Από μικρά κορίτσια σε μεγάλες γυναίκες, η ίδια τους η ύπαρξη θα καθοριστεί κυριολεκτικά γύρω από αυτά τα τρία χριστουγεννιάτικα τραπέζια.

Μίνι σειρά ή τρεις τηλεταινίες ή τρία μονόπρακτα θεατρικά. Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς αυτό το ομολογουμένως ενδιαφέρον εγχείρημα του Netflix που επενδύει όλο και περισσότερο στο κινηματογραφικό/τηλεοπτικό know how της Ισπανίας. Εδώ μάλιστα αξιοποιείται και το βαρύ πυροβολικό των ισπανίδων ηθοποιών που αναλαμβάνουν τους τέσσερις βασικούς ρόλους σε διάφορες χρονικές φάσεις της ιστορίας. Αυτό που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι πως οι τρεις ιστορίες που παρακολουθούμε είναι τόσο αλληλένδετες μα και τόσο αυτόνομες που κάλλιστα μπορείς να τις παρακολουθήσεις μεμονωμένα και πάλι να βγάλεις νόημα. Η δε περιορισμένη δράση τους εντός του πατρικού σπιτιού των κοριτσιών ενισχύει αυτήν την αίσθηση θεατρικότητας αφού τα πάντα σχεδόν διαδραματίζονται γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Είναι τόσο χαριτωμένα ευρηματικό όλο αυτό που με ένα κόψε-ράψε θα γινόταν ένα ωραιότατο τρίπρακτο θεατρικό που θα απαιτούσε όμως και ένα πολύ δυνατό καστ. Στην περίπτωσή μας, το καστ υπάρχει και είναι η μία καλύτερη από την άλλη, όπως πολύ καλά τοποθετημένοι είναι και οι άντρες ηθοποιοί. Μόνο που αυτοί δρουν σε δεύτερο πλάνο, αφού οι βασικές ηρωίδες είναι αυτές οι τέσσερις (τρεις + μία για την ακρίβεια) αδελφές των οποίων τις ζωές παρακολουθούμε. Άλλωστε επάνω τους παραμένει η κάμερα, αυτές παρακολουθεί και στην ύπαρξή τους εστιάζει. 

Αν κάπου χωλαίνει στο σύνολό της αυτή η μίνι σειρά είναι πως η τηλεόραση "καπελώνει" την ταινία. Καθώς, όπως είπα, έχουμε να κάνουμε με τρεις διακριτές ταινίες κατ' ουσίαν, με διάρκεια κάτι παραπάνω από μία ώρα η καθεμία, θα έπρεπε η ματιά να είναι περισσότερο κινηματογραφική (δεδομένου και του επιπέδου της παραγωγής) και λιγότερο τηλεοπτικής υπό το πρίσμα μιας εβδομαδιαίας σειράς, για παράδειγμα. Με πιο απλά λόγια, σκηνοθετική καθοδήγηση και διάλογοι είναι φορές που ξεφεύγουν σε αισθητική εβδομαδιαίου σήριαλ και έρχονται σε κόντρα με την ευρύτερη εικόνα που μόνο τέτοια δεν είναι. Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως το τελευταίο επεισόδιο είναι συγκριτικά το πιο αδύναμο καθώς αντί να οδηγήσει σε κορύφωση αναλώνεται σε εύκολες λύσεις και μανιέρες. Κατά τα άλλα, έχουμε να κάνουμε με μια αξιοπρεπέστατη παραγωγή που δεν προδίδει ποτέ την επιλογή σου και που στο φινάλε έρχεται να προτείνει κάτι εντελώς διαφορετικό μέσα στο κλίμα των γιορτινών σειρών και τηλεταινιών. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις ταινίες Made in Christmas, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. 

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.