The catcher was a spy (2018)

Ελληνικός τίτλος: Υπεράνω πάσης υποψίας

Κατασκοπική περιπέτεια της Filmnation σε σκηνοθεσία Μπεν Λιούιν, με τους Πωλ Ραντ, Τομ Γουίλκινσον, Μαρκ Στρονγκ, Γκάι Πηρς, Σιέννα Μίλλερ, Τζεφ Ντάνιελς, Πωλ Τζιαμάτι.

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Μο Μπεργκ, παίχτη του μπέηζμπωλ με έντονη κατασκοπική δράση για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ταινία παρακολουθούμε τις προσπάθειες του Μπεργκ να εντοπίσει τον επιστήμονα Βέρνερ Χάιζενμπερκ που οι πληροφορίες τον ήθελαν να δουλεύει για την κατασκευή της ατομικής βόμβας των Ναζί.

Είναι μια από αυτές τις ταινίες που τις παρακολουθείς με ενδιαφέρον, δεν έχεις κάτι σπουδαίο να της προσάψεις μα που εν τέλει σε αφήνουν αμήχανο. Οι δημιουργοί της είχαν στα χέρια τους όλα τα καλά του Θεού: ένα εξαιρετικό καστ που ακόμα και στους β΄-μην σας πω και γ'- ρόλους φιλοξενεί μεγάλα ονόματα, μια αρκούντως ιντριγκαδόρικη ιστορία, έναν πολύ ενδιαφέροντα κεντρικό χαρακτήρα και μια καλοστημένη παραγωγή. Μήπως, όμως, δεν είχαν σενάριο; Γιατί μόνο εκεί μπορώ να αποδώσω την αμηχανία που σου προκαλεί η ταινία τη στιγμή που τελειώνει: ένα συναίσθημα ανολοκλήρωτου, μια αίσθηση πως ήθελες κάτι ακόμα, πως δεν σου είπε όλα όσα σου υποσχόταν. Αλλά και πάλι, χωρίς να μπορείς να εντοπίσεις εμφανή λάθη στη διαδρομή, καθώς όσο διαρκεί μια χαρά τα πηγαίνει. Μόνο όταν τελειώνει σού κακοφαίνεται. Ο Πωλ Ραντ στον πρώτο ρόλο αποδίδει σωστά αυτόν τον περίεργο τύπο, τον Μο Μπεργκ, all american hero από τη μια και άνθρωπος γεμάτος μυστικοπάθεια από την άλλη, μοναχικός και απόμακρος που τελικά βρίσκει πως ο ρόλος του κατασκόπου ταιριάζει γάντι στον χαρακτήρα του. Το ίδιο επαρκέστατοι είναι και όλοι οι άλλοι πολύ καλοί ηθοποιού που εμφανίζονται, ενώ φωτογραφία, κοστούμια, σκηνικά και μουσικές τα πηγαίνουν περίφημα. Εν τούτοις το γλυκό δεν δένει. Και θα ξαναγυρίσω τελικά στις αβλεψίες του σεναρίου που δεν αποφασίζει ξεκάθαρα αν θέλει να επενδύσει στη δράση και στην αποστολή αυτή καθ' εαυτή ή στην άβυσσο της ψυχής του ήρωά του. Γι' αυτό άλλωστε μίλησα και για αμηχανία και όχι για κάποιο χειροπιαστό πρόβλημα. Στη σκηνοθεσία συναντάμε τον Μπεν Λιούιν που το 2012 είχε χαρίσει στην Έλεν Χαντ την υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου στην ταινία "Μαθήματα Ενηλικίωσης".

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.