The Princess (2022)

Ελληνικός τίτλος: Η πριγκίπισσα

Περιπέτεια της 20th Century σε σκηνοθεσία Λε-Βαν Κιτ, με τους Τζόυ Κινγκ, Ντόμινικ Κούπερ, Όλγκα Κουρυλένκο, Βερόνικα Νγκο, Εντ Στόπαρντ, Άλεξ Ράιντ.

Όταν η νεαρή πριγκίπισσα ενός ειρηνικού βασιλείου αρνείται να παντρευτεί τον ψυχοπαθή Τζούλιους, γιο ενός βασιλικού διπλωμάτη, ο παρατημένος γαμπρός την απαγάγει και τη φυλακίζει στην κορυφή του πύργου, ενόσω σφαγιάζει όλους όσοι του αντιτίθενται, εκβιάζοντας τον αιχμάλωτο βασιλιά για να πραγματοποιηθεί ο γάμος. Απ' ό,τι φαίνεται όμως, λογάριαζαν όλοι χωρίς τη νύφη, η οποία αποδεικνύεται σκληρό καρύδι, καθώς επιστρατεύει τα επί σειρά ετών μαθήματα πολεμικών τεχνών με σκοπό να σώσει τον εαυτό της αλλά και ολόκληρο το βασίλειο.

Κάτι ο τίτλος, κάτι ότι η ταινία γυρίστηκε ειδικά για την πλατφόρμα της Disney, άλλα περιμένεις στο βάθος του μυαλού σου ότι θα δεις. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου (όπως και πολλών άλλων, υποθέτω) όταν συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι έναντι μιας κλωτσοπατινάδας υψηλής αδρεναλίνης που επί 90 λεπτά κάνει περήφανους πολλούς συντελεστές ταινιών "αρσενικής" δράσης. Ξύλο, κλωτσιές, ξιφομαχίες, κυνηγητά μαζί με κάμποσες δόσεις χιούμορ καθιστούν την ταινία ένα χαριτωμένο ταξίδι με τραινάκι του λούνα παρκ, το οποίο κυλά ευχάριστα (εφόσον κάποιος αρέσκεται στο συγκεκριμένο είδος) και κατά κάποιον τρόπο απρόσμενα, αφού εξ όσων θυμάμαι δεν νομίζω να έχουμε ξαναδεί sucker punch movie τοποθετημένη σε μεσαιωνικό κάστρα με πανοπλίες και ιππότες. Η Τζόυ Κινγκ στον ρόλο της πριγκίπισσας του δίνει και καταλαβαίνει, ο Ντόμινικ Κούπερ ως λυσσασμένος, παρατημένος γαμπρός είναι αρκούντως απειλητικός, την ίδια στιγμή που όλο το έργο γίνεται γυναικεία υπόθεση, καθώς τα ηνία φαίνεται να κρατούν τόσο η εξίσου λυσσασμένη Μόιρα, το δεξί χέρι του Τζούλιους (Όλγκα Κουρυλένκο) και η Λιν, η καθηγήτρια πολεμικών τεχνών της πριγκίπισσας (Βερόνικα Νγκο). Το σενάριο που εξυπηρετεί στο απόλυτο τον σκοπό της ταινίας, χρησιμοποιεί ως "ατραξιόν" τον χαώδη πύργο για να τοποθετήσει στις σκάλες και στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του τη δράση, ενώ μοντάζ και μουσική ακολουθούν και τονίζουν τους ρυθμούς της αφήγησης (και της ασταμάτητης κλωτσοπατινάδας). "Μικρό" ως σύνολο, αλλά διασκεδαστικό, για όσο διαρκεί.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.