Eiffel (2021)

Ελληνικός τίτλος: Άιφελ

Βιογραφικό δράμα της Pathé, σε σκηνοθεσία Μαρτέν Μπουρμπουλόν, με τους Ρομαίν Ντυρί, Έμμα Μακέυ, Πιερ Ντελαντονσάμ, Αρμάντ Μπουλανζέ.

Παρίσι, παραμονές της διεθνούς έκθεσης του 1889, και ο Γουσταύος Άιφελ αναλαμβάνει την κατασκευή του εμβληματικού πύργου που θα αναδείκνυε την πόλη σε φάρο του παγκόσμιου εμπορίου και της τεχνολογίας. Μέσα στον πυρετό των προετοιμασιών και τις αντιδράσεις ανταγωνιστών και πολιτικών, ο Άιφελ ξαναζεί απρόσμενα τον μεγάλο του χαμένο έρωτα των νεανικών του χρόνων με την Αντριέν Μπουρζέ, η οποία επιστρέφει ξαφνικά στη ζωή του.

Θα περίμενε κανείς ότι το γαλλικό σινεμά θα αντιμετώπιζε με τεράστια προσοχή και τη δέουσα φιλοδοξία ένα τέτοιο εμβληματικό έργο, καθώς το όνομα στον τίτλο και μόνο συμβολίζει την πόλη του φωτός για περισσότερο από έναν αιώνα, ενώ έχει συνδεθεί και με ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα παγκόσμια μνημεία. Το τελικό αποτέλεσμα όμως αποδεικνύεται κατώτερο των προσδοκιών εξ αιτίας ενός συμβατικού σεναρίου που δεν ανταποκρίνεται ούτε στο μεγαλείο του δημιουργήματος αλλά ούτε και στο μεγαλείο του έρωτα των δύο πρωταγωνιστών. Υπό άλλες συνθήκες, το ίδιο ακριβώς στόρυ θα μπορούσε και να είναι επαρκές, εάν αφορούσε δυο συνηθισμένους ανθρώπους σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή της ιστορίας. Όταν όμως καταπιάνεσαι με κάτι τόσο μεγαλειώδες οφείλεις και το ίδιο σου το έργο να χαρακτηρίζεται από το ίδιο μεγαλείο. Την ίδια στιγμή, τα ψηφιακά, εικονικά σκηνικά επιβαρύνουν τη φωτεινότητα της εικόνας και δημιουργούν τοπία σκοτεινά που επίσης δεν προάγουν μεγαλείο. Οπότε, όλο το βάρος πέφτει στους ώμους του Ρομαίν Ντυρί που ερμηνευτικά και φυσιογνωμικά μεταμορφώνεται στον Γουσταύο Άιφελ, με αξιοπιστία και ορμή στην ερμηνεία του, έχοντας στον πλευρό του την πανέμορφη μούσα του Έμμα Μακέυ. Αποτελεσματικός, χωρίς ωστόσο να βοηθιέται από το σενάριο, είναι και ο αντίζηλος του Άιφελ για την καρδιά της Αντριέν, Πιερ Ντελαντονσάμ που υποδύεται τον σύζυγό της. Έχει τις στιγμές του, έχει καλές ερμηνείες, έχει συγκίνηση και όλο μαζί κυλά ευχάριστα για όσο διαρκεί, όμως μέσα σου γνωρίζεις πως στην ιστορία αυτή θα άξιζε κάτι διαφορετικό. 

Τρεις υποψηφιότητες για Σεζάρ (Κοστουμιών, Σκηνογραφίας, Οπτικών Εφφέ).

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες δραματικές ταινίες, κλικ εδώ.