Trigonometry (2020)

Δραματική μίνι σειρά του BBC, δημιουργία των Ντάνκαν Μακμίλαν και Έφφι Γουντς, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη και Στέλλα Κοράντι, με τους Αριάν Λαμπέντ, Ταλίσα Τεξέιρα, Γκάρυ Καρ.

Ένα νεαρό ζευγάρι στο Λονδίνο που πασχίζει να τα βγάλει πέρα με τα οικονομικά της καφετέριας που έχουν ανοίξει, αποφασίζουν να κερδίσουν έξτρα χρήματα υπενοικιάζοντας το ένα δωμάτιο στο διαμέρισμα όπου κατοικούν, επάνω από το μαγαζί. Όταν η Ρέυ, μια όμορφη κοπέλα που πασχίζει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη δική της ταραχώδη ζωή, εμφανίζεται ως υποψήφια ενοικιάστρια, η λάμψη της και η φαινομενικά ευχάριστη διάθεση της ενθουσιάζουν την Τζέμμα και τον Κίεραν, οι οποίοι τη δέχονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Μόνο που ακριβώς αυτή η λάμψη της Ρέυ και ο πολύπλοκος χαρακτήρας της την κάνουν πολύ γρήγορα μέλος της οικογένειας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, αφού ο έρωτας μεταξύ των τριών δεν αργεί καθόλου να εκδηλωθεί. 

Πρωτότυπο πραγματάκι, παράτολμο, τολμηρό αν και ολίγον μετέωρο, η "Τριγωνομετρία" πρέπει να είναι η πρώτη τηλεοπτική σειρά που καταπιάνεται με ένα ερωτικό τρίγωνο, όχι από την άποψη της παράνομης σχέσης αλλά από αυτήν της ξεκάθαρης συνύπαρξης τριών ανθρώπων που καταργούν την παραδοσιακή έννοια του "2" στον έρωτα. Αισθηματικό, συγκινητικό, ανθρώπινο, ρεαλιστικό μα και καταγγελτικό ταυτόχρονα, ως προς το δικαίωμα του καθενός να ορίσει τις αποφάσεις του στον έρωτα και στη ζωή του, το σήριαλ χαίρει μιας "ανεξάρτητης" κοψιάς στο γράψιμο και στη σκηνοθεσία, η οποία εν πολλοίς ορίζεται από τη ματιά της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη που έδωσε τον τόνο στα πέντε πρώτα επεισόδια, επί του οποίου πάτησε στα τελευταία τρία και η Στέλλα Κοράντι. Κάτι αυτό, κάτι η συμμετοχή της εξαίρετης Αριάν Λαμπέντ (θυμίζω ότι είναι η σύζυγος του Γιώργου Λάνθιμου) στον ρόλο της Ρέυ, η σειρά αυτή του BBC αποκτά ένα ξεχωριστό ελληνικό ενδιαφέρον, που έρχεται να προστεθεί στην ούτως ή άλλως ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη ιστορία. Μάλιστα, τα συγχαρητήρια στους σεναριογράφους αξίζουν ακριβώς επειδή αυτήν ακριβώς την ίντριγκα δεν τη διαχειρίζονται μέσα από την κλειδαρότρυπα αλλά μέσα από το κοινωνικό φαίνεσθαι και την αποδοχή αυτών που δηλώνουν προοδευτικοί μιας σχέσης που αντιβαίνει στους κανόνες. Πάντως, η αμηχανία στο σενάριο είναι εμφανής όσο η σειρά οδεύει προς το τέλος, αφού τα όποια πισωγυρίσματα των ηρώων κρύβουν μάλλον και τις ενοχές των δημιουργών (ή του και του κοινού) που εν τέλει δεν ήταν έτοιμοι να αγκαλιάσουν την απόφαση των ηρώων τους, αλλά προτίμησαν να τους τιμωρήσουν. Θα μου πείτε, και στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, όμως θα μπορούσε κάλλιστα και να μην είχε συμβεί. 

Εύσημα στη φωτογραφία και στις ερμηνείες όλου του καστ. Η σειρά ήταν υποψήφια για βραβείο Teddy στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.