Maciste e la regina di Samar (1964)

Ελληνικός τίτλος: Ο Ηρακλής εναντίον της Βασίλισσας της Σαβάνας 

Εναλλακτικός τίτλος: Maciste contro gli uomini della Luna

Διεθνής τίτλος: Hercules against the Moon Men

Μυθολογική περιπέτεια φαντασίας σε σκηνοθεσία Τζιάκομο Τζεντιλόμο, με τους Σέρτζιο Τσιάνι (ως Άλαν Στηλ), Τζάνυ Κλαιρ, Νάντο Ταμπερλάνι, Άννα Μαρία Πολάνι, Ντέλια Ντ'Αλμπέρτι.

Η Βασίλισσα Σαμάρα έχει συμμαχήσει στα κρυφά με ναυαγούς από το φεγγάρι, οι οποίοι ζουν εδώ και χρόνια στα έγκατα του βασιλείου της. Με αντάλλαγμα αιώνια ζωή και απόλυτη κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο, η Βασίλισσα θυσιάζει κάθε τρεις μήνες νεαρές κοπέλες, χωρίς να ξέρει όμως ότι απώτερος σκοπός των Σεληνανθρώπων είναι να αναστήσουν τη δική τους Βασίλισσα. Στο μεταξύ, κάποιοι από τους υπηκόους της αντιδρούν σε αυτό που θεωρούν ως δειλή στάση της Σαμάρα και καλούν τον Ηρακλή να τους σώσει από τα δεινά και τις θυσίες. 

Ιταλικό (συμπαραγωγή με Γαλλία) peplum των θρυλικών χρόνων των στούντιο της Cinecittà, με πρωταγωνιστή τον Μασίστα, διάσημο ιταλό ήρωα, δημιούργημα της φαντασίας του Γκαμπριέλε ντ'Ανούντσιο και του Τζιοβάνι Παστρόνε. Με παρουσία στο ιταλικό σινεμά από τις απαρχές του κινηματογράφου, ο Μασίστας γνωρίζει νέες δόξες στα χρόνια του '60, όταν οι Ιταλοί έβγαζαν πολλά χρήματα από δευτεροκλασάτα peplum που προβάλλονταν μεταγλωττισμένα στο εξωτερικό, όμως αλλάζει και όνομα, αφού έξω από τα σύνορα της χώρας του δεν είχε την ίδια απήχηση. Ως αποτέλεσμα, σε πολλές από τις αγορές του εξωτερικού ο Μασίστας μετονομάστηκε σε Ηρακλή, ενώ σε κάποιες άλλες κυκλοφορούσε με το όνομα Γολιάθ ή και Σαμψών. Μεγάλο ρόλο σε αυτό είχε παίξει και η επιτυχία του (επίσης ιταλικής παραγωγής) "Ηρακλή" με τον Στηβ Ρηβς το 1957, ταινία που κατά κάποιον τρόπο εγκαινίασε το είδος των ψευδοϊστορικών/μυθολογικών παραγωγών με αμερικανούς bodybuilders στον πρώτο ρόλο. 

Στη συγκεκριμένη ταινία, τον ρόλο του Μασίστα (χμμμ, του Ηρακλή) αναλαμβάνει ιταλός bodybuilder, o Σέρτζιο Τσιάνι, γνωστός διεθνώς ως Άλαν Στηλ, ο οποίος μάλιστα τον υποδύθηκε σε κάπου 6 ταινίες συνολικά. Πρόκειται πάντως για μεγάλη φτηνή παραγωγή, με εντυπωσιακές σκηνές καταστροφής (με τα πάντα που καταρρέουν να είναι φτιαγμένα από φελιζόλ) που συνδυάζει τη δράση με την ίντριγκα και το αναγκαίο love story, μαγικό συστατικό σε όλες τις "σπαγκέτι" παραγωγές που τις έκανε πιο ανθρώπινες. Δεν έχεις να σχολιάσεις πολλά, δεν έχεις να ενοχληθείς κιόλας από κάτι συγκεκριμένο, εφόσον απλά αποδεχθείς το είδος, την εποχή και το όλο σκεπτικό πίσω από την ταινία. Αν μη τι άλλο, της αναγνωρίζεις μια τίμια αφέλεια και μια αφοπλιστική ειλικρίνεια που στο τέλος σε κάνουν να περνάς καλά. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις περιπέτειες και τη δράση, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.