Lásky jedné plavovlásky (1965) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Οι έρωτες μιας ξανθιάς

Δραματική κομεντί σε σκηνοθεσία Μίλος Φόρμαν, με τη Χάνα Μπρέιτσοβα και τους Βλάντιμιρ Πούτσολτ, Βλάντιμιρ Μένσικ, Μιλάντα Γιέσκοβα, Γιόζεφ Σέμπανεκ.

Η ιστορία της νεαρής, άμυαλης, ξανθιάς και γοητευτικής Άντουλα, στην προσπάθειά της να βρει τον έρωτα, αλλά στην πραγματικότητα να δραπετεύσει από τη μικρή της πόλη, από τη βιομηχανία υποδημάτων όπου εργάζεται και από τη μικρή της ζωή. 

Ο νεορεαλισμός συναντά το (τσέχικο) νέο κύμα σε αυτήν εδώ την ταινία του Μίλος Φόρμαν, που είναι και η δεύτερη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας του σκηνοθέτη. Έχοντας ήδη δώσει τον τόνο του ύφους του έναν χρόνο νωρίτερα με το "Πέτρος και Πάολα", ο Φόρμαν συνεχίζει να εξερευνά στους "Έρωτες μιας ξανθιάς" την καθημερινότητα των ανθρώπων στα '60s, και πρωτίστως της νεολαίας μιας χώρας που έβγαινε δειλά από την αυστηρότητα του σιδηρού παραπετάσματος. Με ερασιτέχνες ως επί το πλείστον ηθοποιούς (και κάμποσους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους), η ταινία φαντάζει με ντοκουμέντο μιας ολόκληρης εποχής, στα όρια αυτού που θα αποκαλούσαμε σήμερα reality, πλαισιωμένο όμως από μια βιρτουόζικη (όσο κι αν φαντάζει απλή) σκηνοθεσία, που προσέχει τα κάδρα, τις σκιές και τα μικροσκοπικά δωμάτια. 

Η Άντουλα, αφελής μέσα στην προκλητική αθωότητά της, ερωτεύεται διαρκώς για να ξεφύγει ή αλλιώς θέλει τόσο πολύ να ξεφύγει ώστε πιστεύει ότι ερωτεύεται όποιον συναντά, έτοιμη να του παραδοθεί για να την πάρει μακριά. Με μια ιστορία που φαινομενικά αναλίσκεται σε ελαφρόμυαλους έρωτες (αυτή τη φορά με τον νεαρό μουσικό Μίλντα), ο Μίλος Φόρμαν, μαζί με τον Γιάροσλαβ Πάπουσεκ στο σενάριο, παρακολουθεί με μια ματιά διακριτική και ταυτόχρονα ειρωνική το κοινωνικο-πολιτικό καθεστώς της εποχής και δημιουργεί με επιτυχία το ασφυκτικό κλίμα από το οποίο η ηρωίδα μας φαντασιώνεται πως δραπετεύει. Από την πίεση που ο διευθυντής της φάμπρικας ασκεί στον στρατιωτικό διοικητή να πραγματοποιήσει ασκήσεις δίπλα από τη μικρή αυτή πόλη, ώστε οι εργάτριες να γνωρίσουν φαντάρους, να ερωτευθούν και να δουλέψουν με χαρά, αυξάνοντας την παραγωγικότητά τους, μέχρι τη μάνα του νεαρού, ερωτιάρη Μίλντα που ασκεί όλη τη δικτατορική της δύναμη μέσα στο σπιτικό της, ο Φόρμαν στιγματίζει ένα σύστημα χειριστικό και καταπιεστικό, από το οποίο μοναδική διαφυγή είναι οι φαντασιώσεις και οι φρούδες ελπίδες. Τραγικό μέσα στο χιούμορ του, αφοπλιστικό μέσα στον ωμό ρεαλισμό του και συναρπαστικό μέσα στην αυθεντικότητά του, το φιλμ σε παρασύρει στην αλήθεια του και στα ψέματα που η νεαρή Άντουλα λέει στις φίλες της και πρωτίστως στον εαυτό της. 

Υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας (το έχασε από το "Ένας άντρας, μια γυναίκα" του Κλωντ Λελούς).

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κομεντί, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano εδώ.