Toscana (2022)


Ελληνικός τίτλος: Τοσκάνη

Δραματική κομεντί των Netflix/SF, σε σκηνοθεσία Μεχντί Αβάζ, με τους Άντερς Μάτεσεν, Κριστιάνα Ντελ'Άννα, Αντρέα Μπόσκα, Γκίτα Νόρμπυ.

Διακεκριμένος, ταλαντούχος αν και ολίγον γρουσούζης σεφ από τη Δανία, ταξιδεύει στην Τοσκάνη μετά τον θάνατο του αποξενωμένου πατέρα του, για να κληρονομήσει το εστιατόριο που είχε στήσει εκεί. Οι κάκιστες έως και ανύπαρκτες σχέσεις που είχαν μεταξύ τους, οδηγούν τον Τέο στην αμετάκλητη απόφασή του να το πουλήσει και να ξεμπερδέψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, μόνο που η γνωριμία του εκεί με τη γυναίκα που το διαχειρίζεται δείχνει να του μαλακώνει την καρδιά. 

Φαίνεται πως ο ήλιος της Τοσκάνης έχει απόλυτα θεραπευτικές ιδιότητες για κάθε ψυχικό άλγος. Περίτρανη απόδειξη αυτού αποτελούν οι τόσες ταινίες που έχουν γυριστεί εκεί, με ήρωες που ξαναβρίσκουν τον χαμένο τους εαυτό με το που θα πατήσουν το πόδι τους. Αυτή τη φορά, είναι οι Δανοί που ξελογιάζονται από το τοπίο και τους ανθρώπους, με μια ιστορία ελαφρώς αναμενόμενη αλλά με κάμποσο συναίσθημα που ομολογουμένως το παλεύει μέχρις ενός σημείου να μην πει τα ίδια και τα ίδια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως αποφεύγει τα κλισέ που θα περίμενε κανείς, αλλά από την άλλη, ταινία-κλισέ είχαν στο μυαλό τους να γυρίσουν και όχι κανένα ψυχαναλυτικό δράμα εσωτερικής αναζήτησης. Οπότε, έχουμε τον ως άνω γρουσούζη σεφ που πλέον μπορεί και βλέπει πιο καθαρά τα θέλω του, τις φοβίες του και τον πόνο του παρελθόντος, ξανασυναντιέται με το παιδικό του αίσθημα και αλλάζει άρδην τις προτεραιότητές του ενόσω γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Το θέμα όμως είναι πως ο τρόπος που επιλέγει να τα κάνει όλα αυτά είναι λίγο πιο απλοϊκά περίπλοκος από όσο θα χρειαζόταν (προφανώς από το άγχος των δημιουργών της ταινίας να μας τα πουν ολίγον διαφορετικά), γεγονός που σε κάνει να αναρωτιέσαι για τη λογική πίσω από τις πράξεις του. Τι τα θες-τι τα γυρεύεις όμως, οι ήρωες που τον πλαισιώνουν είναι καλόψυχοι και δεκτικοί, τα μυστικά που (στα καλά καθούμενα) αποκαλύπτονται βγάζουν την απαιτούμενη συγκίνηση και τελικά η ταινία κυλά σαν παραμυθάκι για μεγάλους, που εάν δεν κρύβεις έναν Γκριντς μέσα σου, απολαμβάνεις χαλαρά μέχρι τέλους.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις κομεντί, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano εδώ.

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)