Voyage to the Planet of Prehistoric Women (1968)

Ταινία επιστημονικής φαντασίας της Filmgroup σε σκηνοθεσία Πήτερ Μπογκντάνοβιτς, με τους Άλντο Ρομάνι, Τζέημς Ντέηβιντ, Βλαντιμίρ Γεμελυάνοφ (ως Ρομπέρτο Μαρτέλι), Γιούρι Σάραντσεφ (ως Ραλφ Φίλιπς), Γκεόργκι Ζόνοφ (ως Μάρρεϋ Τζέραρντ), Μάμι Βαν Ντούρεν.

Αμέσως μετά το τέλος της ταινίας "Voyage to the Prehistoric Planet", οι αστροναύτες που βρίσκονταν στην ασφάλεια του διαστημοπλοίου τους, επιστρέφουν στην επιφάνεια της Αφροδίτης για να σώσουν τους συναδέλφους τους που είχαν ξεμείνει εκεί. Όταν φτάνουν στον αφιλόξενο πλανήτη, ανακαλύπτουν πως μάλλον κατοικείται από πλάσματα που λατρεύουν για θεό τους κάποιο ιπτάμενο πλάσμα που μοιάζει με πτερόσαυρο. Όσο η αναζήτηση των άλλων αστροναυτών συνεχίζεται, η ομάδα πέφτει από τον έναν κίνδυνο στον άλλον, έως ότου έρχονται αντιμέτωποι με τη φυλή των ξανθών γυναικών που προσπαθούν να τους σκοτώσουν με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις.

Η ταινία-απάτη του 1965 αποκτά και sequel το οποίο προβάλλεται στους κινηματογράφους των ΗΠΑ τρία χρόνια αργότερα. Και χρησιμοποιώ τον όρο "απάτη" καθώς, όπως γράφω και στη σχετική ανάρτηση, η ταινία "Voyage to the Prehistoric Planet" δεν υπήρξε ποτέ. Αντ' αυτής, υπήρξε η ταινία "Planeta bur" (Ο Πλανήτης των Καταιγίδων), σοβιετικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία Πάβελ Κλούσαντσεφ, γυρισμένη το 1962. Εδώ λοιπόν εμπλέκεται στην ιστορία ο διαβόητος Ρότζερ Κόρμαν, ο οποίος αγοράζει τα δικαιώματα της σοβιετικής ταινίας και τι κάνει ο θεούλης; Κόβει-ράβει τις σκηνές της, γυρίζει κάποια εξτραδάκια για να δικαιολογήσουν τη νέα υπόθεση, ντουμπλάρει τους ρώσους ηθοποιούς και από μια ταινία βγάζει δύο. 

Στην περίπτωσή μας, τα εξτραδάκια σκηνοθετεί ο Πήτερ Μπογκντάνοβιτς (που όμως δεν αναφέρεται στους τίτλους παρά μόνο ως αφηγητής), ο οποίος επιστρατεύει την προκλητική για την εποχή Μάμι Βαν Ντούρεν παρέα με κάποιες άλλες ξανθές, τις οποίες ντύνει σαν γοργόνες αλλά με πόδια και τις βάζει να επικοινωνούν τηλεπαθητικά, μισοβρεγμένες στην ακρογιαλιά της Αφροδίτης (είχε κύμα εκείνη την ημέρα). Για να φτάσει εν τω μεταξύ η ταινία τα 90 σχεδόν λεπτά, επιστρατεύεται μισή ώρα από την πρώτη που παίζει υπό τη μορφή επανάληψης στην αρχή τούτης εδώ (σου λέει, τρία χρόνια πριν παίχτηκε η άλλη, πόσοι την είδαν και πόσοι τη θυμούνται;) ενώ στη συνέχεια ξαναβλέπουμε σκηνές από τον "Προϊστορικό πλανήτη" μονταρισμένες σε άλλη σειρά για να μας μπερδέψουν. Φαντάζομαι πως και η πρωτότυπη σοβιετική για ξύλο θα ήταν, αλλά το ότι γέννησε από μόνη της άλλες δύο, αυτό ξεπερνά κάθε φαντασία. Η πλάκα είναι πως είχαν μάλλον ξεχάσει πώς είχαν ονομάσει τους Ρώσους ηθοποιούς στο προηγούμενο φιλμ, οπότε τώρα αναγράφονται με άλλα αγγλικά ονόματα. Είναι τόσο κακό που γίνεται ακαταμάχητο.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.