Never take sweets from a stranger (1960) (Α/Μ)
Ελληνικός τίτλος: Ο έκφυλος
Εναλλακτικός τίτλος: Never take candy from a stranger
Δραματικό θρίλερ αγωνίας των Columbia/Hammer σε σκηνοθεσία Σύριλ Φράνκελ, με τους Γκουέν Γουώτφορντ, Πάτρικ Άλλεν, Άλισον Λέγκατ, Φήλιξ Άυλμερ, Μπιλ Νάγκυ, Μπαντ Ναπ, Τζανίνα Φέυ.
Η οικογένεια Κάρτερ καταφθάνει από τη Βρετανία σε μια μικρή πόλη του Καναδά, όπου ο πατέρας αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σχολείου. Ο αρχικός ενθουσιασμός μετατρέπεται πολύ γρήγορα σε εφιάλτη, όταν η 9χρονη κόρη τους, η Τζην, τους αφηγείται πώς μπήκαν μαζί με μια φίλη της στο σπίτι του ιδρυτή της πόλης, ο οποίος τις κέρασε καραμέλες, αφού προηγουμένως είχε ζητήσει να χορέψουν γυμνές μπροστά τους. Η απόφαση του κ. και της κ. Κάρτερ να καταγγείλουν το περιστατικό στην Αστυνομία προκαλεί τη σιωπηλή δυσφορία των κατοίκων της πόλης, η οικονομία της οποίας εξαρτάται από τις επιχειρήσεις των Όλντενμπέρυ, καθώς και την οργή του γιου, οδηγώντας την κατάσταση σε μια σκληρή δίκη.
Συναρπαστική αν και όχι ιδιαίτερα γνωστή ταινία που μολονότι προκάλεσε από αμηχανία έως και την αδιαφορία του κοινού στην εποχή της, σήμερα είναι πιο σύγχρονη από ποτέ. Η παιδοφιλία ουδέποτε υπήρξε προσφιλές θέμα του κινηματογράφου, πόσω μάλλον σε μια εποχή που ουδείς τη συζητούσε ανοιχτά. Η διάσημη για τα θρίλερ και τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας Hammer τόλμησε τότε να κάνει το μεγάλο βήμα, όμως το εγχείρημα βρήκε σε τοίχο, καθώς ουδείς (ούτε καν τα ίδια τα στελέχη της) δεν μπορούσαν να την κατηγοριοποιήσουν θεματικά ώστε να στοχεύσουν και σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό.
Παρ΄ όλα αυτά, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη λεπτότητα με την οποία ο σκηνοθέτης Σύριλ Φράνκελ χειρίζεται το θέμα της, αλλά και την ολοκληρωμένη δουλειά που είχε γίνει στο σενάριο (Τζων Χάντερ), το οποίο βασίζεται στο θεατρικό "The Pony Cart" του Ρότζερ Γκάρις. Περιεκτικό, χωρίς να ξεστρατίζει ποτέ από την κεντρική του ιδέα, ωμό και ειλικρινές, το φιλμ αφηγείται το δράμα μιας οικογένειας, στηλιτεύει την υποκρισία μιας ολόκληρης κοινότητας την ίδια στιγμή που στέκει με σεβασμό και επίγνωση έναντι της Δικαιοσύνης. "Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε αν κάποιος είναι αθώος. Αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσει ο Θεός. Εμείς είμαστε εδώ για να κρίνουμε εάν αυτός ο άνθρωπος είναι ή δεν είναι ένοχος. Δεν δικάζουμε με βάση την ηθική, αλλά με βάση τους Νόμους", λέει στην πιο χαρακτηριστική σκηνή της ακροαματικής διαδικασίας ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, συνοψίζοντας όλα όσα οι "δικηγόροι" των social media αδυνατούν (ή δεν επιθυμούν) να καταλάβουν σε κάθε καταδικαστική απόφαση που εκφράζουν για τον οποιοδήποτε δημόσια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου