Hymyilevä mies (2016) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: Η πιο ευτυχισμένη μέρα στη ζωή του Όλλι Μάκι

Δραματική ταινία του Γιούχο Κουοσμάνεν, με τους Γιάρκο Λάχτι, Ούνα Αϊρόλα, Έερο Μίλονοφ.

Η αληθινή ιστορία του Όλλι Μάκι, του διάσημου φινλανδού πυγμάχου που δοκίμασε την τύχη του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1962, στην κατηγορία φτερού. Ταλαντούχος, μετριόφρων και χαμογελαστός άνθρωπος (όπως δηλώνει και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας), ο ερασιτέχνης αθλητής κάνει την πόλη του να φουσκώνει από υπερηφάνεια όταν του παρουσιάζεται η μεγάλη ευκαιρία και τη χώρα του να τον αναγνωρίζει ως εθνικό σύμβολο. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα: ο Όλλι Μάκι έχει μόλις ερωτευθεί τη Ράγια και ο αγώνας που πρέπει να δώσει δεν είναι μόνο με τον παγκόσμιο αμερικανό πρωταθλητή αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό. 

Σκηνοθετική πρωτιά μεγάλου μήκους για τον Γιούχο Κουοσμάνεν (ο ίδιος μας έδωσε και το αξιολάτρευτο "Βαγόνι αριθμός 6"), ο οποίος αποδεικνύει πως γνωρίζει να αφηγηθεί με αφοσίωση και γνώση μια ιστορία, επικεντρωμένος στο θέμα του, λιτός και μετρημένος, όπως άλλωστε είναι και ο ήρωάς του, ο Όλλι Μάκι. Με μια γεμάτη κοντράστ ασπρόμαυρη φωτογραφία που λειτουργεί και ως χρονομηχανή για να μας μεταφέρει στον χρόνο που διαδραματίζεται η ταινία (και η οποία φέρνει λίγο και στο σινεμά του Άκι Καουρσμάκι), με ηθοποιούς που δρουν σε απόλυτη αρμονία με το ύφος του φιλμ και με τους χαρακτήρες που υποδύονται και ένα σενάριο μεστό και όσο χρειάζεται απρόσμενο, "Η πιο ευτυχισμένη μέρα στη ζωή του Όλλι Μάκι" αποτελεί μια ιδιότροπη βιογραφία που παρ' ό,τι μένει πιστή στα γεγονότα, αποκτά παράλληλα και μια διάθεση ονειρική, χωρίς όμως φτιασίδια και τερτίπια. Στα σίγουρα έχουμε να κάνουμε με ένα σινεμά σύγχρονο αλλά με όψη ρετρό, απόμακρο όσο μας έχουν συνηθίσει οι σκανδιναβικές χώρες, αλλά με μια ζεστασιά στην ψυχή των χαρακτήρων καθοριστική για τις αποφάσεις τους, που εν τέλει κερδίζει σε ενδιαφέρον, παρασύροντάς σε στο ταξίδι του. Αν μη τι άλλο, η ταινία είναι μάθημα ανθρωπιάς και αισιοδοξίας μέσα από τα (κυριολεκτικά) χτυπήματα που δέχεται ο ήρωάς μας, τη σκληρή προπόνηση και τις απαιτητικές θυσίες, αλλά πάνω απ' όλα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να σηκωνόμαστε όταν μας ρίχνουν κάτω: πάντοτε με χαμόγελο και την αγάπη να μας περιμένει.

Η ταινία τιμήθηκε με το Βραβείο "Ένα κάποιο βλέμμα" στις Κάννες, απέσπασε δύο υποψηφιότητες στα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (κέρδισε αυτό του Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη), ενώ ήταν υποψήφια και για τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.